Çanakkale'deki askerlerimizden insanlık dersleri

25 Nisan 1915 günü Conk Bayırı’nda Türkler ve birleşik kuvvetleri arasında korkunç siper savaşları oluyor.
Siperler arasında 8-10 metre mesafe var süngü hücumundan sonra savaşa ara verildi. Askerler siperlerine çekildi.
Yaralılar ve ölüler toplanıyor. İki siper arasında açıkta ağır yaralı ve bir bacağı kopmak üzere olan
İngiliz yüzbaşısı avazı çıktığı kadar bağırıyor, ağlıyor, kurtarın diye yalvarıyordu.
Ancak siperlerden, kimse çıkıp yardım edemiyordu. Çünkü en küçük bir kıpırdanışta yüzlerce kurşun yağıyordu.
Bu sırada akıl almaz bir olay oldu. Türk siperlerinden beyaz bir iç çamaşırı sallandı.
Arkasından aslan yapılı bir Türk askeri silahsız siperden çıktı. Hepimiz donup kaldık.
Kimse nefes alamıyor O’na bakıyorduk. Asker yavaş adımlarla yürüyor. Siperdekiler kendisine nişan almış bekliyordu.
Asker yaralı İngiliz subayını okşar gibi yerden kucakladı, kolunu omuzuna attı. Bizim siperlere doğru yürümeye başladı.
Yaralıyı usulca yere bırakıp, kendi siperlerine döndü. Teşekkür bile edemedik.
Savaş alanlarında günlerce bu kahraman Türk askerinin cesareti, güzelliği ve insan sevgisi konuşuldu.

Dünyanın en yürekli ve kahraman askeri Mehmetçiğe derin sevgi ve saygılar.

Üsteğmen Casey
(Sonradan Avusturalya Genel Valisi olmuştur.)