Sabah Vakti

Sabah namazı

Vakti seher....Zamanın rahmine sabahın nutfesine düştü az önce.Gün doğuyor yine ve yeniden..

Şimdi hatırla ki, sen bir zamanlar yokluğun karanlığında yitiktin. Kimsenin adını bilmediği hatırını saymadığı bir yetimdin. Hatırla ki, Rabbim seni yokluğun gecesinden varlık ufkuna eriştirdi. Unutulmuşluğun gecesinde bırakmadı seni. Rabbin seni sahipsizde bırakmadı.

Şimdi seher vakti. Sıyrıl gaflet gecesinden. Sehere aç gözlerini. Rabbine aç kalbini. Uyan. Uyan ve an seni hiç unutmayan Rabbini. Herkes unutsa bile seni unutmayan Rabbini Herkesin O'nu unuttuğu anda an! Kalk! Kalk ve miracına eşlik et En Sevgilinin [a.s].

Şimdi sabah .. Şimdi sabah namazı vakti....


Vakit öğle...Güneş göğün en yüksek noktasında...Tıpkı gençliğin gibi günde bir delikanlı...Heyecanlı ve telaşlı..Sanki hiç bitmeyecekmiş gibi,hiç akşam olmayacakmış gibi..Oysa güneş şimdi batmaya başladı....Zirveye erişen herkes gibi o da alçalmaya başladı.Akşama akıyor ışıklar artık....Bilki gün akşamlıdır;bilki yazın sonu hazandır..

Vakit öğle... O kadar gürültü varki ortalıkta....Kalbinin sesini duyamıyorsun bile....Ruhunun sonsuza uzanan emellerine kör olmak üzeresin...Telaşların arasından sıyrıl ,yer ayır ruhuna.Kalbini sonsuzluğa bitiştir.. Alnını secdeye eriştir...

Şimdi öğle vakti.. Öğle namazı vakti..

Vakit ikindi gün ihtiyarladı... Güneş solgun rengini bırakıyor güller üstüne. Hüzün renkli bulutlar sardı göğü. Güneşin saltanatı bitmek üzere. Zevale akıyor ışıklar.

Hatırlaki ,sen de bir ömrün ikindisine yürüyorsun...Tenin soluyor..Gözlerinin feri çekiliyor.Öbür kıyısındasın artık nehrin.Güz yaprakları gibi.Hem dalındasın hayatın hemde düşmeye hazırsın.Rüzgar bekliyor gibisin.İnceldiğin yerden kopmaya hazırsın.Hoyrat bir rüzgar artık zaman..

Şimdi ikindi vakti..Secdeye koy artık alnını.Zamanın sahibini selamla.O'na konuş ..O'nunla konuş;dualarını fısılda.Sonsuzluğa tutun hece hece...

Şimdi ikindi..İkindi namazı vakti....

Vakit akşam..Gün ölmek üzere.. Güneş ışıklarını topluyor eşyanın üzerinden...Kızılca kıyameti kopuyor dünyanın....Kara kefenini giyiyor gün..Gülün rengi soluyor,eşyanın cazibesi yitiveriyor...

Hatırlaki, senin akşamında olacak bir gün. Ömrünün ışıkları solacak. Hayatının perdesi çekilecek..Dudaklarında donacak gülüşün güneşi.Zaman uçurumun olacak;gelen günün güneşi sana doğmayacak.

Şimdi akşam.. Herkesin senden uzaklaştığı ölüm anını hatırla ki,sende şimdi herkesten ve her şeyden uzaklaşıp Rabbine yanaşasın..Seni yokken de bilen Rabbin,sen öldükten sonrada bilecek elbet.Herkesin unuttuğu yerde seni bir O hatırlayacak.Hatırını yanlız O bilecek...

Sen de O'nu şimdi an...

Şimdi akşam vakti. Akşam namazı vakti.

Vakit yatsı. Gün çoktan öldü. Güneş ışıklarını topladı. Gece hükmediyor aleme.Güneşin saltanatı bitti.Işıkları tükendi ufuklarda.Renkler ellerini çekti eşyadan.Gül soldu.Gün soldu.Göğe yöneldi gözler..

Hatırla ki. Sen de unutuşun kara gecesine yuvarlanacaksın. Bir adın kalacak geriye bir mezar taşın hatırlayacak belki Seni. Belki oda unutacak.


Düşünki, unutuşun koyu karanlığı çökmüş üzerine. Yokluğuna çoktan alışılmış. Unutulmuşun hepten kanıksanmış. Kimsenin özlediği bile değilsin artık.

Hatırla bunları..Hatırla ki,Çoklarının Seni unuttuğu bu gece,herkesi unutup Sende O'nu hatırla.çoklarının ışıklara kanıp sahte renklerin kuyularına daldığı bu gece,Rabbini an.,Rabbine kan ,Rabbine uyan...

Şimdi yatsı vakti..Yatsı namazı vakti....

Senai Demirci